ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΓΡΥΛΟΥ

Αρετή Γκιωνάκη

 

Επαναδιαπραγματεύομαι τις νύχτες,

βρίσκοντας απάγκιο

σ’ ένα μικρό λιμάνι στις Κυκλάδες

 

Ο ήχος από τον άνεμο,

αλυχτάει με δύναμη

πάνω στα γυάλινα σκαλιά του σπιτιού

κάνοντας το φορτίο της έλλειψής σου,

ένα αβάσταχτο φορτίο στις πλάτες μου

 

Γεύομαι την πέτρα και την αρμύρα της

και καθώς αγγίζω τις διαχωριστικές γραμμές από το χθες

γλιστρώ απαλά

σε ό,τι μου άφησες πίσω σου

…κάπου μακριά

το τραγούδι του γρύλου

γίνεται θηλιά στην επιθυμία μου